德·科恩·范·莉迪亚·戴维斯
纽约州立大学的莉莉亚·戴维斯（Lydia Davis）的《天涯海角》中的德阿梅里卡语（Amerikaanse korte-verhalenschrijver） 魏恩·范·恩布尔·埃纳斯·戴维斯·粉红色之歌 戴维斯·基克（Davis kijkt vaak naar ze en），2011年。母鸡的母牛群。
关于德瑞·鲁德伦的母牛最佳观测报告。 Zoals deze：
“它们从谷仓后面出来，好像要发生什么，然后什么也没发生。”
Gevolgd door een witregel en de volgende opmerking。
Er zitten ook foto的照片，快照davis en haar gezinsleden。
De koeien lijken een beetje bij het gezin te horen：戴维斯schrijft vaak in de wij-vorm（’Ze kijken naar ons’）en titel’De koeien’heeft iets intiems。 Als in：heb je de koeien al gezien？ Wat doen de koeien vandaag吗？
戴维斯·史蒂夫·安德弗斯（Davis stees antwoord）：《死神》。 Dat lijkt simpel，je beschrijft ze gewoon。 Blijkt niet te kloppen。
“当汽车经过时，他们中的两个正在开始一场热闹的对头游戏，他们停下来寻找。”
Bij zulke zinnen kan ik脚跟lang blijven hangen。 Waarom spelen ze dat spel？ Waarom是de belangrijker吗？ Ook Davis高跷zulke vragen。
“她躺着是因为其他两个人都在她身前躺下了，还是他们三个都躺了，因为他们都觉得是时候躺下了？”
呃，他是温格·韦尔哈赖恩（Ven verhaallijn），他是范·佐默·纳尔（van zomer naar） 德·贝西里文·冯·索姆斯·辛·克莱因·希尔德（de zwarte vormen·tegen de witte sneeuw），索姆·伊恩·埃尔斯特图克耶，索姆··科恩·菲利普杰，索姆·斯恩在佛门上的守望先锋，克留伦，贝文根，尼特·阿肯克在德科特·马耶夫之上瓦哈尔·奥普瓦尔特。 Het is ongelooflijk hoeveel rijkdom Davis halt uit het kijken naar drie koeien。 Hoe dichtbij ze ermee komen，en hoe onmetelijk ver ze van ons af blijven。 Hoe intens een paar van die zinnetjes kunnen zijn。
“今天，两个人从谷仓后面出现了一半，站着不动。 十分钟过去了。 现在他们一路走了，站着不动。 再过十分钟。 现在第三个出来了，他们都排成一排，三个都停了下来。
Ik Lees zo’n stukje，ik dwaal af，ik Lees nog een of twee stukjes，ik denk na，ik keer terug naar de eerste，ik denk aan iets footers anders，ik bestudeer de foto，ik lees het vierde stukje， 。 戴维斯（Davis）向我致敬，他在《德威》中脱颖而出。
